Inpakken

Langzaamaan begint het inpakken: nu nog slechts een derde in de koffer, zometeen de helft, en morgen de rest. Alhoewel ik dan nog wel een dagje heb, verhuis ik voor een nachtje naar een klein hotelletje vlakbij het station zodat ik vrijdag 's ochtends vroeg meteen op de trein kan, op naar het vliegveld.

De ambassade is inmiddels al half leeg: iedereen is lekker op vakantie. Japan heeft daar verder nog geen last van, waardoor het toch nog even flink druk is voor de achterblijvers. Ik had besloten het rustig aan te doen de laatste week, ik hoop dat dat nog even gaat lukken want er is alweer veel kunst- en vliegwerk aan te pas gekomen.

Voordat ik ga inpakken moet ik nog eventjes vertellen dat ik 2 weken geleden naar Kamakura ben geweest met een meisje van Daito Bunka University - die met de uitwisseling in september in Leiden zijn geweest. Die heeft me rondgeleid daar, erg leuk! En erg mooi... Allemaal hortensia's, niet normaal zeg.

En dit weekend ben ik naar het platteland van Tokyo geweest. En JA, het bestaat dus! Ik geloofde het ook niet, maar het zijn echt bergen, helemaal groen! Bijna geen huis te bekennen! En dat dus in Tokyo... het kan dus! Was ook erg leuk, zeker het bezoekje aan de sake-brouwerij!

Tja, de tijd gaat verder ontzettend snel. De dag is al om voordat ik uberhaupt kan bedenken wat ik eens zal gaan doen die dag, erg vreemd. Maar goed, dan heb ik ook minder tijd om na te denken over weggaan hier, of over weer in NL zijn. Maar toch jammer om hier, net nu ik een paar vrienden opgedaan heb, om dat weg te gaan. Conclusie: ik moet terug. Al was het maar om dat belabberde Japans nog eens vloeiend te leren. Het gaat zeker steeds beter, maar nog lang niet goed genoeg, natuurlijk...

Vandaag voor mijn doen een kort verhaal. Het volgende verhaal zal vanuit Nederland zijn, in levenden lijve. Nog maar 2,5 dag en dan zit het er hier op. Oftewel: op naar de Nederlandse zomer!!