Zere voeten...

Zo, dat waren nog eens dagen! Men beloofde een paar rustige dagen in de eerste week om aan alles te wennen en om de jetlag te verwerken, maar voor mij hebben ze een andere tactiek verzonnen om over mijn jetlag heen te komen: meteen aan het werk zetten! Dus nadat ik op de eerste dag aan iedereen op de Ambassade was voorgesteld en allerlei instructies van de secretaresse had ontvangen, was het op de tweede dag tijd om met de mensen van mijn eigen afdeling een praatje te maken over hun werk en waarmee ik ze eventueel zou kunnen helpen. Dat laatste pakte vrij enerverend uit: meteen werd ik overspoeld met allerlei informatie over verschillende onderwerpen: bij welke voorbereidingen voor een seminar ik kon helpen, wat ik moest bij gaan houden, dat ik maar meteen het een en ander moest vertalen en wellicht de taken van de secretaresse over moest nemen de volgende week. En dan ben ik vast alweer wat kleine dingen vergeten van verzoekjes die binnenkomen bij de Ambassade en aan mij doorgestuurd worden om uit te zoeken wat in 's hemelsnaam de bedoeling is. Oftewel van op tijd naar huis gaan kwam weinig terecht.

Vandaag vond Rachelle het een leuk idee om langs een tentoonstelling van een vriendin van haar te gaan in Ueno-park (de andere kant van Tokyo). Wij snel de metro in, door het park heen naar het museum. Daar even gebeld waar we moesten zijn en even wachten op de gastvrouwe, maar dat was het wachten waard: het was een lachen mens en heel gezellig in Japans kletsend werden naar de 'expositie' geleid. De expositie was heel leuk, maar er bleek maar 1, ja 1 doek van haar te hangen!! Rachelle had het niet meer van het lachen. Maar het was wel een humor-uitje dus. Wij wel beetje aan de late kant pas weer op de ambassade, maar daar deden ze niet echt moeilijk over, dus dat was ook mooi meegenomen, hihi.

Het enige nadeel zover is dat mijn voeten en enkels helemaal opgezwollen zijn van het ontzettend vele lopen (naar Ambassade, en vooral ook OP de Ambassade zelf en van alle hoogteverschillen in Tokyo: hier hebben ze dus wel heuvels en geen enkele straat is echt plat, daarnaast zijn er overal trappen die je op en neer moet, bijvoorbeeld de straat over enzo). Dus vandaag heb ik maar platte schoenen aangedaan, want ik had het niet meer gisteren. Maar het gaat alweer wat beter. In de hoop dat het morgen weer wat minder is.

Morgen gaan we met een aantal van de Ambassade naar een lezing van Barroso van de Europese Commissie, echt cool! Over Japan-EU relaties enzo. En zaterdag is het Oranjebal ter ere van Koninginnedag. Ook heel spannend! Trouwens heb ik nog een aanrader: het boekje Tekkels in Tokyo, echt lachen! En de schrijver werkt nu hier op de Ambassade, hehe. Dus als iemand een gesigneerde wil, laat het me weten!!

Ik ga maar weer eens slapen en een stukje uit Tekkels in Tokyo lezen en misschien nog wat over Japan-EU relaties, alhoewel we het daar net met Ethan Mark over hebben gehad natuurlijk... Maar nu moeten mijn zere voetjes echt even rusten op bedje!!